16.00

Szpitalnie nadal.

Niby nic, a jednak cały czas coś krąży po Angel.

Płytki spadają do 12 tys co drugi, trzeci dzień.

Więc transfuzji było już z chyba 5,

krew też podali bo hemoglobina spadła poniżej 7.

Wczoraj leukocyty już na poziomie 800

granulocyty maluteńko.

Wyszłyśmy z aplazji w ciągu tygodnia i wróciłyśmy do niej.

Do godz. 15.00 Angel czuje się zdrowo, 

a ok 16.00 gorączkuje wysoko.

I ta gorączka nie pozwala aby nas wypisali ze szpitala.

Doktorka codziennie zagląda

mówiąc:

dziś parametry stanęły - może dziś jest ten dzień :)

albo

mam dla Pani złe wieści, znów pospadało wszystko, ale nie jest źle

albo

trzeba dać nowemu antybiotykowi czas, przynajmniej dwa dni

albo

będziemy konsultować przypadek Ani, reakcja na chemię i przerwy z nią związane

są stanowczo zagrażające

Próbuję poczuć co się dzieje...

poczuć co mówi ciało mojego dziecka

co mówi jej stan duszy i serca

...

na początku dotknęłam moich lęków

a jeśli Angel jest już zbyt zmęczona?

Ale wiem, że to  m o j e   lęki

To co odczytałam jako jej Mama

to co poczułam i usłyszałam...

szpital to teraz najbardziej bezpieczne miejsce

na dziś

nie obciąża emocjami, zwykłymi sprawami.

Nicnierobienie szpitalne powoduje, że energia życiowa 

kumuluje się i odnawia.

Ciało Angel potrzebuje codziennego monitoringu

aby szybko reagować 

i złapać zakażenia na samym początku.

o c z y w i ś c i e

że

CHCĘ JĄ W DOMKU

CHCĘ SIEBIE W DOMKU

CHCĘ NAS WSZYSTKIE W DOMKU

bardzo, bardzo chcę

i prze-okrutnie 

nie chcę szpitala

Ale

ode

mnie

to 

nie

zależy

i uznaję moją niemoc