wtorek, 9 listopada 2010

nosem o ziemię

Miałyśmy mały wypadek.
Wczoraj Angel była długo w przedszkolu (bo żem musiała zostać w pracy),
dopiero o 16 ją odebrałam.
Na godz. 16.30 jechałyśmy 3 tramwajami po 1 przystanku, żeby dotrzeć na Kapitulną,
na zajęcia logorytmiki i arteterapii dla małych.
Tam Ania brykała do 18.30.
Na samym końcu, po zajęciach zrobiła wyścig na piłkach,
ja się zagadałam, jej Tato też,
a Anulka nagle ... nosem na ziemię!
Krew popłynęła :(
łzy popłynęły :(

jak było smutno.

Przestraszyliśmy się. Anulka spłakana zasnęła w aucie.
Dojechaliśmy do domku, Babcia i Siostrzyczki przytuliły,
no i położyłam się z Angel spać.

A dziś...
Rano, Babcia pyta, czy Dziewczynka idzie do przedszkola? - a Angel - że nie, bo boli główka.
Jak dzwoniłam do domku - to Angel na foteliku
po prawej stronie - soczek
po lewej stronie - ciasteczka
dwa śniadanka zjedzone - bo Babcia zrobiła jedno, a Tatuś drugie.

Tak chodzi mi po głowie, że moja Angel to "inteligentna bestyjka"
wie, jak wykorzystać "bycie chorym":)

- moja krew - ;-)

niedziela, 7 listopada 2010

Anulka mówi, mówi, mówi wciąż

Jest taka bajka "Marta mówi"
Angel bardzo lubi ją oglądać.

Pod koniec czerwca skończyliśmy z chemią.
Od miesiąca Andzia mówi, mówi, mówi wciąż :)

próbuje nowych słów, wymawia je w mega ilości
pierwszy raz obserwuje taki pęd u mojej Angel :)

Nie wiem, czy nadgoni czas leczenia białaczki,
ale to co teraz jest - jest PIĘKNE !!!