poniedziałek, 12 listopada 2012

czekanie

jesteśmy
sobie
wtulone w siebie
bez kabelków zabezpieczających życie

wczoraj
dziś
jutro
nie trzeba kabelków

teraz
leży na moim brzuchu
obdziera skórkę schodzącą z paluszków i rąk
chemia cały czas wychodzi

czekamy
na lek
który ochroni częściowo przed następną
chemiczną bombą

czekamy
na chemię
protokół jeszcze nie rozpisany

czekamy

Angel tęskni za życiem
mi marzy się
ucieczka
choćby na noc
poza mury szpitalne
do drewnianego domku

jeśli lek nie dotrze jutro
o c z y w i ś c i e
że spróbuję uwieść mądrymi słowami
Mądrego Doktora

za jedną noc Angel w domku
oddam 6 tygodni życia szpitala



3 komentarze:

  1. HOme sweet home:) A może Mądry Doktor pozwoli?

    OdpowiedzUsuń
  2. czekamy razem z Wami dziewczynki, pełna jestem nadziei, że to czekanie na szybki powrót do domku, do zdrowia, codziennej cudownej rutyny.

    OdpowiedzUsuń
  3. Codzienna, CUDOWNA rutyna !!! Tęsknię za rutyną :)

    OdpowiedzUsuń